Czas jest wszystkim

Fot. Marcin Piotr Oleksa 

Czym jest czas i czy można go dotknąć? Co znaczy odzyskać stracony czas? I czy można go złapać? 
Przed ostatnim odliczaniem zapraszam na chwilę zatrzymania przy dźwięku i na refleksję nad czasem... 
Monika A. Oleksa 
montaż: Michał Andrzej Oleksa
Fot. Marcin Piotr Oleksa 


Komentarze

  1. Anonimowy30 grudnia 2016 17:26

    Kochana Moniko:)
    Bardzo dziękuję za wzbudzenie refleksji nad czasem i jego znaczeniem w naszym życiu. Na przestrzeni wieków wielu mędrców głowiło się nad tym zagadnieniem i jak dotąd tylko przeczuwamy, gdzie tkwi sedno. Czas ma tyle wymiarów: psychologiczny, emocjonalny, poznawczy, logiczny, ale nikt nie wie, czym w istocie jest. Kant stwierdził, że jest ludzką formą postrzegania rzeczywistości, ale tylko zjawisk, nie rzeczy samych w sobie. Czas to z pewnością jeden z wymiarów rozumnych istot skończonych-ludzi. Jesteśmy wrzuceni w czas, jakby powiedział Heidegger. I chociaż z jednej strony mocno nas to ogranicza, to jednak właśnie w czasie przeżywamy nasze życie, jak tylko potrafimy najpełniej. Żeby dotknąć istoty czasu, potrzebna jest intuicja jako głębokie wewnętrzne czucie oraz umiejętność dostrzegania i cieszenia się darami, jakie niesie życie, będące ciągiem przesuwających się kadrów. Nad wszystkim, wierzę w to mocno, czuwa Istota bezczasowa, wieczna... Może gdy przejdziemy na drugą stronę zwierciadła, w pełni poznamy, czym był dany nam czas...
    Moniko, z całego serca życzę Tobie i Twoim Bliskim pięknego i owocnego przeżywania każdej chwili w Nowym 2017 Roku! Niech towarzyszy Wam zdrowie, radość, uśmiech i życzliwość bliźnich, a dobre natchnienia i pomysły niech nieustannie spływają na Wasze głowy, bo macie wiele wspaniałych darów, którymi pięknie dzielicie się z ludźmi! Moniko, dziękuję za ten kolejny rok, w którym mogłam być duchowo blisko Ciebie, za bogactwo mądrych myśli, którym emanuje Twój blog, za nową powieść, za to, że jesteś! Ucałowania:)
    Marysia z Tychów

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nowa Opowieść O Dwunastu Miesiącach: Luty

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty nie mógł się zdecydować, czy bliżej mu do Zimy czy do Wiosny. Był taki w pół kroku. Pół kroku po i pół kroku przed, gdzieś między pozimiem a przedwiośniem. Należał do miesięcy zimowych i starał się wywiązywać z zimowych obietnic. Od czasu do czasu sypnął śniegiem, zmroził lodowatym powietrzem, ale częściej niż Styczeń rozmawiał ze słońcem, starając się przekonać je, by dłużej poogrzewało przemarzniętą ziemię, dając ludziom sygnał, że Wiosna jest już w drodze.  Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty był marzycielem. Był inny od wszystkich miesięcy roku. Najkrótszy i taki niby zimowy, ale już zapowiadający przemianę, wybudzenie i wiosenne ocieplenie. Zazdrościł Marcowi przywileju wprowadzania Wiosny. Luty też chciał budzić uśpioną przyrodę, sprowadzać z dalekich krajów czaple, żurawie i bociany, oswajać nieśmiałe krokusy i składać na policzkach ludzi słoneczne pocałunki. Nie chciał, by kojarzono go z przeciągającym się oczekiwaniem, zimnem które już
Czytaj więcej

Podaj dalej

Obraz
"Jeden z najgłębszych sekretów życia polega na tym, że tylko to wszystko, co robimy dla innych jest tym, co naprawdę warto robić." Lewis Carroll   Fot. Marcin Oleksa   Kilka dni temu, spacerując ze swoim Pieszczochem, spotkałam sąsiadkę. Wymieniłyśmy ciepłe pozdrowienia i uśmiechy ( bo przecież to nie boli - pamiętacie post o życzliwości?) ; ja przystanęłam, moja sąsiadka również. Porozmawiałyśmy o życiu i jego ważnych i nieważnych codziennościach. Miłe spotkanie ludzi, którzy chcą się wymienić swoim ciepłem. W tej krótkiej chwili zatrzymania i serdeczności świat uśmiechnął się do nas swoją piękną jesienią, a ja poczułam, że muszę się tym ciepłem podzielić i podać go dalej. A wystarczył tylko jeden serdeczny uśmiech mojej sąsiadki... Uśmiech, dobre słowo, serdeczność; coś, co bezinteresownie dostajemy od drugiego człowieka - nie powinniśmy tego zostawiać dla siebie, tylko przekazywać dalej. Jestem marzycielką, wiem, ale pomyślcie, o ile świat byłby piękniejszy,
Czytaj więcej

Magia zimowego wieczoru

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Witaj! Tak miło Cię tu spotkać i razem z Tobą zakończyć ten wieczór, bez pośpiechu i bez krążących nad głową jak czarne wrony myśli o dniu jutrzejszym, który wraz z początkiem nowego tygodnia, przyniesie stos nowych lub tych samych obowiązków i postawi przed Tobą i przede mną zadania, często zbyt trudne do rozwiązania w pojedynkę. Tak dobrze mi usiąść razem z Tobą, bez względu na to, gdzie w tym momencie jesteś, i w chwili wieczornego wyciszenia po prostu odpocząć, pozwalając myślom wyciszyć się, uspokoić, przygotować do dobrego snu... A jeśli tymi słowami zaczynasz swój poniedziałek, pomyśl, że nie jesteś z tym wszystkim co przed Tobą, sama ani sam. Jeśli zajrzysz tu przed rozpoczęciem rozpędzonego tygodnia, wynieś stąd, proszę, odrobinę spokoju przed wejściem w niespokojną codzienność i świadomość, że myślę o Tobie ciepło. I dziękuję Ci za to, że tu jesteś. Zimno? Na ten chłód na dworze zaparzę herbaty, takiej jaką lubię najbardziej i jaką sama się o
Czytaj więcej