Kobieta jest melodią

Fot. Michał Oleksa

Melodia to coś subtelniejszego niż dźwięk i o wiele delikatniejszego niż piosenka. Melodia wchodzi w nasze życie po cichu i często zostaje w nim na długo. Melodia powraca wraz z zasłyszaną nutką, przywraca wspomnienia i gra nam gdzieś w duszy. Melodia opowiada swoją historię. 

Każda kobieta ma w sobie taką melodię. Życie każdej z nas to historia, którą tworzymy codziennie. Radosna, tragiczna; zaskakująca, banalna; dobra, czasem wyszczerbiona, ale nasza. Wyjątkowa, bo opowiada o mnie. O Tobie. O Niej. O Kobiecie. Kobiecie, która zawsze jest pięknem, ale nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. 

Jesteś melodią. Niepowtarzalną i wyjątkową. Nie znajdziesz drugiej takiej, która będzie brzmiała identycznie jak ty. Może mieć w sobie tę samą nutę i być podobna w tonie; ale nigdy nie będzie identyczna. Tak samo jak ty nigdy nie zabrzmisz jak ta, którą chciałabyś być. Możesz ją naśladować, ale nigdy nie uda ci się odtworzyć jej dokładnie w taki sam sposób. Bo każda z nas dostała swoją niepowtarzalność i brzmienie, którego nie da się podrobić. Każda z nas ma właśnie taką, a nie inną osobowość, której nie da się nagiąć czy dostosować do okoliczności. Można nad nią pracować i eliminować pewne cechy, które nam przeszkadzają; albo rozwijać te, które niedomagają, ale nie uda nam się odciąć od samych siebie i być kimś innym po prostu dlatego, że w ten sposób zostałyśmy stworzone. Nie mogę być Basią, Pauliną, Gabrysią, Natalią czy Kornelią; bo jestem po prostu Moniką. Tak samo jak ty nie możesz być kimś innym, bo jesteś po prostu sobą. Melodią, która ma w sobie piękno. Dostrzeżesz je dopiero wtedy, gdy zaakceptujesz i pokochasz siebie taką, jaka jesteś. Z wszystkimi swoimi niedociągnięciami, rysami i pęknięciami. Z kilogramami, których być może nie kochasz; z ciałem, które dostałaś i nie możesz go wymienić na inne, i z wnętrzem, które jest wyjątkowe, jeśli tylko pozwolisz sobie na to, aby w nie zajrzeć i zachwycić się nim.

Jeżeli z jakiś względów, tylko tobie wiadomych, zaniedbałaś się ostatnio; jeśli odtrąciłaś lub zagubiłaś samą siebie w pogoni spraw i zdarzeń; jeżeli od dawna przestałaś się sobie podobać i wciąż masz sobie coś do zarzucenia, spróbuj odkryć siebie na nowo. Popatrz sobie w oczy i znajdź tę chwilę zatrzymania na rozmowę samej ze sobą. Być może od jakiegoś czasu przestałaś się słuchać; być może te wszystkie "muszę", "powinnam", "tak trzeba" lub po prostu "nic mi się nie chce", przesłoniły ci samą siebie, twoje pragnienia i to, co od zawsze nosisz w sobie, ale nie chcesz się nad tym zatrzymać. Masz naprawdę tak dużo do zaoferowania. Pamiętaj, że nikt nie przeżyje twojego życia za ciebie i to, czy ono będzie dobre i piękne, zależy tylko i wyłącznie od ciebie. Masz w sobie wiele darów i talentów, którymi możesz zachwycić ten świat; musisz to tylko w sobie odnaleźć i nauczyć się to odsłaniać i umiejętnie wykorzystywać, aby przemieniać samą siebie w kobietę szczęśliwą i spełnioną; i aby ozdobić tymi naszymi darami otaczający nas świat. Każda z nas jest ozdobą tego świata i choć jesteśmy tak różne, razem tworzymy przepiękny, kolorowy ogród, w którym chce się przebywać, aby odpocząć, ogrzać się i z którego piękna czerpiemy siły i motywację do działania i zmagania się z życiem, bez względu na to, gdzie ono nas zaprowadzi. Nie bądź, droga Melodio, biernym obserwatorem swojego życia, tylko twórz je dzień po dniu swoją codziennością, wykorzystując te umiejętności i talenty, które otrzymałaś, i doprawiając je pięknem, które masz w sobie. Pozwól na to, aby twoja melodia rozbrzmiała twoją wyjątkową niepowtarzalnością i nie pozwól, aby ktoś ci to brzmienie zakłócił, czy narzucił swoje własne. Nie możesz, wyjątkowa Kobieto, brzmieć tak, jak inni tego od ciebie oczekują, ale tak, jak dyktuje ci to twoje serce. Bo ono zna twoją melodię najlepiej i jeśli wsłuchasz się w nie, przypomni ci, czym była ta melodia i wskaże ci drogę, jak ją w sobie odnaleźć i uwolnić, abyś mogła zabrzmieć w jedyny, tylko tobie przypisany, wyjątkowy sposób. 

Odkryj siebie, droga Melodio, i zachwyć się sobą. Nie bądź jedynie przypadkowym widzem życia, w którym uczestniczysz, ale zacznij je tworzyć po swojemu. Wsłuchaj się w siebie i odnajdź w sobie pragnienia swojego serca, które są w każdej z nas. Jeśli je usłyszysz i zrozumiesz siebie, będziesz wiedziała, na co cię stać i rozwiniesz skrzydła, które poniosą twoją melodię i pomogą ci przeżyć to życie pięknie, bo na to zasługujesz. 

Monika A. Oleksa 

Fot. Michał Oleksa