Kobieta - cudowne naczynie

Fot. Marcin Oleksa

Czy kiedykolwiek myślałaś o sobie jak o naczyniu? Naczyniu stworzonym właśnie w takiej, a nie innej postaci, które wyszło spod palców niesamowitego Twórcy i którego piękne wnętrze ozdabiasz Ty sama swoją kobiecością, delikatnością, wrażliwością i otwartością na drugiego człowieka? Czy zdawałaś sobie sprawę z tego, że nie jesteś i nigdy nie byłaś przypadkiem, i że jesteś tutaj, na tym świecie po prostu dlatego, że miałaś tu być, bo jesteś chciana, zaplanowana i wpisana w Wielki Plan, który postawił cię właśnie w tym miejscu i w takim życiu jakie otrzymałaś? Każda z nas jest cudownym Bożym naczyniem, które otrzymało swój kształt i wygląd właśnie taki, a nie inny, i które zostało ustawione na tej właśnie półce, na której się znajdujesz; a nie na innej; wśród tych właśnie ludzi, którzy nas otaczają, i których na swojej drodze spotykamy, a nie wśród innych. Nie mamy wpływu na kształt naczynia którym jesteśmy; ale od nas - ode mnie, od ciebie i od niej zależy, co zrobimy z tym naczyniem; czym je wypełnimy i jak ozdobimy, aby było po prostu piękne.

Jesteśmy różne; każda z nas ma inną osobowość i inaczej postrzega świat; ale każda jest potrzebna i w tej swojej różnorodności - wyjątkowa. Każda i każdy z nas ma prawo być sobą i trzeba to zaakceptować, ucząc się przyjmować drugiego człowieka takim, jakim jest; a nie takim, jakim chcemy go widzieć. 

Ty, ja i ona; każda z nas dostała zadanie, aby zdobić ten świat. Zdobimy go naszą kobiecością; ale również naszym wewnętrznym pięknem. Zdobimy go wplatając siebie i wykonywane przez nas obowiązki w zwykłą codzienność. W naszym życiu dostajemy role, z których mamy się wywiązać. Czasami otrzymujemy jedną rolę na całe życie; a czasami nasze zadania się zmieniają. Bez względu na to, kim jestem i co w swoim życiu mam wykonać - jestem wyjątkowa i ta rola też jest wyjątkowa, bo nie ma mniej lub bardziej ważnego życia. Każde z nich jest nieocenionym darem, a zwykła codzienność i bycie blisko tych, którzy mnie potrzebują, niejednokrotnie ma o wiele większą wartość niż zdobywanie himalajskich szczytów, czy zagranie głównej roli w filmie, obok głośnych nazwisk cenionych aktorów. To nie Ty, ani nie ja, wybieramy swoje zadania. My je po prostu dostajemy, a wraz z nimi zostajemy do nich przygotowani i jako naczynie - wyposażeni w odpowiednią osobowość, kształt wewnętrzny i okoliczności życia; i od nas samych już zależy, jak się z tego powierzonego nam zadania wywiążemy. Czasami bywa tak, że możemy nie widzieć sensu w roli, jaką otrzymaliśmy; ale uwierz mi, ta rola została wpisana w Wielki Boży Plan i zawsze ma cię dokądś zaprowadzić. Jeżeli ją dostałaś, po prostu zaufaj i idź śmiało przed siebie, bez względu na to, co spotkasz na swojej drodze. Słuchając pragnienia swojego serca, nie zgubisz się i bądź pewna, że nie będziesz na tej drodze sama, bo zawsze dostajemy ludzi, którzy mają nam pomóc tę rolę wypełnić.

Kiedy patrzę z perspektywy czasu na swoje życie, i na ludzi, których na tej swojej drodze spotkałam; widzę wyraźnie, że żadne z tych spotkań nie było przypadkiem i że ci, którzy byli i którzy nadal są blisko mnie, mieli mi coś przekazać, czegoś nauczyć, wesprzeć, dać nadzieję, dodać odwagi, zabrać lęk i wnieść w moje życie tę część siebie, której ja na tym etapie mojego życia właśnie potrzebowałam. Zostałam stworzona jako krucha filiżanka, którą łatwo obtłuc czy wyszczerbić, i która pęka, nagle wypełniona wrzątkiem. Ale do tej filiżanki dostałam talerzyk, na którym zawsze mogę się oprzeć i na którym zatrzyma się to, z czym ja już sobie nie mogłam poradzić i co przelało się ponad brzegi. Obok mnie są inne filiżanki, kubeczki, kubki i kubasy; miseczki, wazoniki i wielkie misy; i każde z tych naczyń ma swój cel; i każde jest potrzebne i niezbędne w zwykłej codzienności. 

Jesteś kobietą. Naczyniem stworzonym. Naczyniem przeznaczonym. Naczyniem skradzionym i odkupionym. Naczyniem wyszczerbionym i wypalonym. Naczyniem bezcennym; bo takie jest Twoje życie. 

O tym wszystkim opowiedziała mi w niesamowity sposób Magdalena Grabowska - kobieta; żona, mama trzech synów, babcia; od wielu lat zaangażowana w posługę kobietom i rodzinom. Autorka książek m.in. "Kobieta warta królestwa" i "Klucze do pokoju". Kilka tygodni temu spędziłam "babski" weekend; dwa cudowne dni w Nałęczowie, podczas których, wraz z innymi, niepowtarzalnymi kobietami, zatrzymałam się w biegu codzienności, oderwałam od obowiązków, które na mnie poczekały cierpliwie i pomyślałam o tym, co naprawdę dla mnie ważne. O swoim życiu; o tym, dokąd ono zmierza i jak je ozdobić, aby było po prostu piękne. Wróciłam napełniona siłą do zmagania się z trudami każdego dnia i z odpowiedziami na wiele pytań, które tam zawiozłam. Taki wyjazd polecam gorąco każdej z Was. Mogę ten czas określić tylko jak niesamowite SPA dla ducha, z którego wraca się szczęśliwszym i napełnionym nadzieją, która naprawdę unosi skrzydła wysoko. 

Monika A. Oleksa     

Fot. Marcin Oleksa

Tę miseczkę na zdjęciu rozpoczynającym post ozdobiłam sama :) Właśnie w Nałęczowie, na warsztatach garncarskich :) Jeśli któraś z Was chciałaby dowiedzieć się więcej na temat konferencji prowadzonych przez Magdę (odbywają się w różnych częściach Polski), przekażę wszystkie potrzebne informacje. 

Miłego tygodnia tym, którzy już odpoczywają; tym, którzy jeszcze czekają na swój urlop i tym, którzy właśnie go skończyli  i wracają do pracy (Kornelia, ściskam Cię mocno!).   

Dobrego poniedziałku każdej i każdemu z Was :D

M.