Niedzielne zatrzymanie

Fot. Michał Oleksa



Dojrzałość 

Blady świt zagląda nieśmiało 
w nasze okna
z ciekawością przygląda się bliskości,
którą przerwą pierwsze promienie słońca. 
Nie śpisz. 
Jeszcze na wpół sennie otwartymi oczami
patrzysz na mnie
w bezruchu wstrzymując oddech, 
aby mnie nie zbudził. 
Co widzisz? 
O czym myślisz, gdy dotykasz wzrokiem to, 
czego kiedyś pragnąłeś? 
Czy gdybym teraz otworzyła oczy,
odnalazłabym w tobie czułość, 
którą chciałbyś mnie obdarować? 
I czy wyczytałbyś we mnie te wszystkie pragnienia,
które z biegiem lat
jeszcze nie zdążyły się pogubić? 
Czy dziś umiałbyś na nie odpowiedzieć
tak jak kiedyś, gdy byłeś gotowy
przenosić dla mnie góry?
Czy potrafisz jeszcze spojrzeć na mnie
oczami tamtej młodości
i odnaleźć to
czym się tak zachwyciłeś? 
Chcę wierzyć, że tak. 
Chcę wierzyć, że monotonia dni 
i zdarzeń
nie zabiła tego, co w nas najcenniejsze. 
Mojego "ja" w tobie
i twojego "ty" we mnie.
Wspólnego "my" w nas. 
Po prostu - miłości. 

Marcinowi - Monika A. Oleksa, marzec 2013



Fot. Michał Oleksa
 

Dziś kolejna liryczna niedziela z chwilą do zatrzymania i nabrania sił na nowy tydzień. Życzę Ci, aby to był dobry czas i aby przyniósł wiele uśmiechów słońca w Twoim sercu. Życzę Ci również wiary w niemożliwe i niepozornych spotkań, które zawsze mają szansę na to, aby stać się Rozmową. Życzę zachwytu nad drobiazgami; szczęśliwej drogi, jeśli gdzieś się wybierasz, oraz tego, abyś pod koniec każdego dnia mógł spojrzeć na niego ze spokojem. I zawsze, nieustannie, życzę Ci drugiego człowieka obok Ciebie. 
Dobrego tygodnia :) 
M.            

Komentarze

  1. Barbara Smal16 czerwca 2013 18:35

    Coś pięknego! Prześlicznie piszesz :) Jestem absolutnie zachwycona!
    Do zobaczenia :)
    B.

    OdpowiedzUsuń
  2. Gabriela Kotas16 czerwca 2013 19:28

    Pięknie napisane Moniko-takie właśnie chwile w życiu sprawiają,że czuje się coś takiego "Szczęście nie jest prze­cież sta­nem wie­cznym. Zresztą też i nie ok­re­sowym. Szczęście to po pros­tu ta­ki skur­cz ser­ca, które­go doz­na­je się cza­sami, kiedy człowieka prze­pełnia ta­ka ra­dość, że wprost trud­no ją znieść. Zni­ka równie szyb­ko jak się po­jawia. I nie ma go, dopóki nie na­dej­dzie zno­wu, by spra­wić, że człowiek uz­na życie za naj­wspa­nial­szy dar."
    Nie wiem kto to napisał ale bardzo mi się ten cytat podoba i w pełni odzwierciedla to-co chcialabym napisać.
    Tobie też dobrego i spokojnego tygodnia życzę

    OdpowiedzUsuń
  3. Korci mnie czytanie...16 czerwca 2013 21:40

    Polubiłam te niedzielne wieczory w Twoim towarzystwie:) Dodajesz mi energii na kolejny tydzień, a w tym razem jest to szczególnie potrzebne, bo czeka mnie remont, a ja nie cierpię remontów:)
    Ściskam Cię mocno!

    OdpowiedzUsuń
  4. natanna17 czerwca 2013 16:23

    Jestem pełna podziwu dla daru jaki posiadasz.
    Miłego tygodnia Ci życzę Moniko.)

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy18 czerwca 2013 03:11

    I am in fact thаnκful to thе
    оωner of thіs wеb ѕіte whο haѕ
    ѕhared this fantastіc artіcle at at this time.


    Нeгe iѕ my site chatroulete

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy19 czerwca 2013 20:16

    Moje szczęście ma na imię Monika.
    M.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nowa Opowieść O Dwunastu Miesiącach: Luty

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty nie mógł się zdecydować, czy bliżej mu do Zimy czy do Wiosny. Był taki w pół kroku. Pół kroku po i pół kroku przed, gdzieś między pozimiem a przedwiośniem. Należał do miesięcy zimowych i starał się wywiązywać z zimowych obietnic. Od czasu do czasu sypnął śniegiem, zmroził lodowatym powietrzem, ale częściej niż Styczeń rozmawiał ze słońcem, starając się przekonać je, by dłużej poogrzewało przemarzniętą ziemię, dając ludziom sygnał, że Wiosna jest już w drodze.  Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty był marzycielem. Był inny od wszystkich miesięcy roku. Najkrótszy i taki niby zimowy, ale już zapowiadający przemianę, wybudzenie i wiosenne ocieplenie. Zazdrościł Marcowi przywileju wprowadzania Wiosny. Luty też chciał budzić uśpioną przyrodę, sprowadzać z dalekich krajów czaple, żurawie i bociany, oswajać nieśmiałe krokusy i składać na policzkach ludzi słoneczne pocałunki. Nie chciał, by kojarzono go z przeciągającym się oczekiwaniem, zi...
Czytaj więcej

Podaj dalej

Obraz
"Jeden z najgłębszych sekretów życia polega na tym, że tylko to wszystko, co robimy dla innych jest tym, co naprawdę warto robić." Lewis Carroll   Fot. Marcin Oleksa   Kilka dni temu, spacerując ze swoim Pieszczochem, spotkałam sąsiadkę. Wymieniłyśmy ciepłe pozdrowienia i uśmiechy ( bo przecież to nie boli - pamiętacie post o życzliwości?) ; ja przystanęłam, moja sąsiadka również. Porozmawiałyśmy o życiu i jego ważnych i nieważnych codziennościach. Miłe spotkanie ludzi, którzy chcą się wymienić swoim ciepłem. W tej krótkiej chwili zatrzymania i serdeczności świat uśmiechnął się do nas swoją piękną jesienią, a ja poczułam, że muszę się tym ciepłem podzielić i podać go dalej. A wystarczył tylko jeden serdeczny uśmiech mojej sąsiadki... Uśmiech, dobre słowo, serdeczność; coś, co bezinteresownie dostajemy od drugiego człowieka - nie powinniśmy tego zostawiać dla siebie, tylko przekazywać dalej. Jestem marzycielką, wiem, ale pomyślcie, o ile świat byłby piękniejszy, ...
Czytaj więcej

Magia zimowego wieczoru

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Witaj! Tak miło Cię tu spotkać i razem z Tobą zakończyć ten wieczór, bez pośpiechu i bez krążących nad głową jak czarne wrony myśli o dniu jutrzejszym, który wraz z początkiem nowego tygodnia, przyniesie stos nowych lub tych samych obowiązków i postawi przed Tobą i przede mną zadania, często zbyt trudne do rozwiązania w pojedynkę. Tak dobrze mi usiąść razem z Tobą, bez względu na to, gdzie w tym momencie jesteś, i w chwili wieczornego wyciszenia po prostu odpocząć, pozwalając myślom wyciszyć się, uspokoić, przygotować do dobrego snu... A jeśli tymi słowami zaczynasz swój poniedziałek, pomyśl, że nie jesteś z tym wszystkim co przed Tobą, sama ani sam. Jeśli zajrzysz tu przed rozpoczęciem rozpędzonego tygodnia, wynieś stąd, proszę, odrobinę spokoju przed wejściem w niespokojną codzienność i świadomość, że myślę o Tobie ciepło. I dziękuję Ci za to, że tu jesteś. Zimno? Na ten chłód na dworze zaparzę herbaty, takiej jaką lubię najbardziej i jaką sama s...
Czytaj więcej