Przystanek maj - Wielkopolskie Spotkania Autorskie

Fot. Marcin Piotr Oleksa  

Wielkopolska ponownie mnie zaczarowała, obdarowując ludźmi i dobrymi wspomnieniami, jakie stamtąd wywiozłam. Tym razem na mapie Polski zaznaczyłam Gostyń, Oborniki i Ryczywół; miejsca, w których nigdy wcześniej nie byłam, a do których z pewnością będę chciała powrócić. 

Od dawna chciałam zobaczyć miasto, z którego pochodzi najlepsze mleczko do kawy, jakiego używam odkąd zaczęłam pić, a raczej delektować się tym napojem. Co prawda czasu na zwiedzanie nie miałam za dużo, ale w drodze do biblioteki zdążyłam dostrzec największą cukiernicę, jaką kiedykolwiek widziałam i typowy dla wielkopolskich miasteczek Rynek, który mogłam podziwiać jedynie z okna samochodu. Lubię jednak wracać, już prywatnie, do miejsc, które mnie zauroczyły (takie sentymentalne powroty w Wielkopolsce odbyłam do Jutrosina, Koźmina Wielkopolskiego i Krotoszyna:)), jestem więc pewna, że i do Gostynia powrócę na nieco dłużej niż jeden wieczór, bo to miasto ma w sobie coś przyciągającego, podobnie jak Rawicz. 

Czytelnia w Gostyniu - otoczona książkami i ludźmi czuję się najlepiej

Gospodyni spotkania, pani Halinka Radoła

Moi Czytelnicy zaskakują mnie swoim przygotowaniem do spotkania  

Gostyńscy Czytelnicy mocno zaangażowali się w rozmowę

Najbardziej wzruszający moment na spotkaniu w Gostyniu...

Pani Irena obdarowała mnie czymś więcej niż konwaliami! Dziękuję!

Gostyńscy Czytelnicy przyjęli mnie bardzo ciepło, a ja w podziękowaniu starałam się to ciepło oddać zwielokrotnione. Powitaliśmy się wzajemnymi uśmiechami, rozjaśniając nimi dużą salę czytelni. Uśmiech zawsze przemienia - zarówno tego, kogo nim obdarowujemy, jak i tego, od kogo wychodzi. Surowa twarz człowieka rozpogodzona uśmiechem jaśnieje, wypogadza się, łagodnieje. Znika napięcie, marsowe czoła wygładzają się, a myśli tracą ciężar, stają się cieplejsze i radośniejsze. Nie widzimy swojego wnętrza, ale ono zachowuje się podobnie jak twarz, która pięknieje w uśmiechu. Jeśli karmimy to wnętrze dobrymi emocjami i patrząc na człowieka, nie oceniamy go, ale przyjmujemy z ciekawością inności jaką może nam zaoferować, od środka również jaśniejemy, emanując tym blaskiem i obejmując nim tych, których napotkamy. 

Spotkania autorskie są dla mnie taką wymianą dobrej energii, z którą wracam do domu odmieniona i naładowana pozytywnie. Takiej wymiany ciepła, serdeczności i odmienności doświadczyłam w Gostyniu, Obornikach i Ryczywole. Wróciłam na skrzydłach wiary, że wybrałam właściwą drogę i nie zamierzam jej porzucać, bo pisanie jest moją pasją. Największą. A spotkania z Czytelnikami nagrodą za trud wkładany w książkę, i czas, którego wymaga zazdrosna o wszystko Sztuka.    

Pani Halinka Radoła zachwyciła mnie swoją pasją - jest esperantystką! 

Czas w Gostyniu upłynął nie wiadomo kiedy...  

...  dedykacje... 

... moment bardzo osobistego kontaktu z Czytelnikiem

Gostyńscy Czytelnicy pozwolili wciągnąć się w rozmowę, która poprowadziła nas po skomplikowanym wnętrzu człowieka i złożonych emocjach, które nosimy w sobie. To spotkanie pozwoliło nam wzajemnie wymienić się myślami; popytać i poodpowiadać na pytania, oraz podzielić się tym , co zostało w moich Czytelnikach po lekturze książek, w które wkładam serce. Słowa płynęły wraz z czasem, który minął niepostrzeżenie i za szybko. Dobrze mi było w Gostyniu, gdzie cudowni Czytelnicy otulili mnie swoim ciepłem; pani Irenka, którą najserdeczniej pozdrawiam!, obdarowała pachnącymi konwaliami, które kocha chyba każda kobieta i otoczyła taką serdecznością słów, że będą mnie energetyzowały przez najbliższe miesiące pracy nad nowymi książkami; a pani Halinka Radoła, gospodyni spotkania, na której zaproszenie dotarłam do Gostynia, zaciekawiła swoją pasją esperantystki.

Dziękuję za ten wspólny czas i dobrą energię, którą zawiozłam ze sobą na kolejne spotkania do Obornik i Ryczywołu. Oba poprowadził Michał Fijałkowski, z którym miałam już przyjemność spotkać się w Poznaniu, w księgarni patronackiej Wydawnictwa Zysk i S-ka. Michał jest wymagającym rozmówcą, zawsze perfekcyjnie przygotowanym do spotkań, które prowadzi. Rozmowa z nim jest dla mnie zawsze wyzwaniem i ogromną przyjemnością, co przekłada się również na jakość spotkania, mającego na celu zainteresować Czytelnika i skłonić do sięgnięcia po książkę. 

Spotkanie w Obornikach

Michał Fijałkowski jest doskonałym prowadzącym...

... dzięki któremu spotkanie jest dialogiem

Oborniki to uroczy i ogrzewający uśmiech pani Agnieszki Brust, mistyczność otaczająca panią Barbarę Zielińską, z unoszącymi się nad nią aniołami, której serdecznie dziękuję za tomik poezji i za kasztanową pamięć - te kasztany miałam również w wazonie, delikatny różowy kwiat, z którego potem w sposób zadziwiający i zupełnie niepojęty rodzi się twardy owoc w kolczastej skorupce. Dziękuję wszystkim paniom z biblioteki w Obornikach - pani Elżbiecie Łaszczewskiej, Ewie Jankowiak i Marcie Józefczyk, za przygotowanie tego ciepłego spotkania, zatroszczenie się o wszystko i zaproszenie tak życzliwych Czytelników, z którymi mogłam się tam spotkać i spędzić ten urokliwy, majowy wieczór w tak serdecznej atmosferze, szczególne podziękowania kierując na ręce pani dyrektor Krystyny Eichler. Było mi u Państwa tak dobrze, że Oborniki na pewno pojawią się w mojej twórczości:)    

Pamiątkowe zdjęcie z Obornik

Magia Obornik zamknęła się w miejscach, których atmosfera otula tak serdecznie, że chciałoby się w nich pozostać. Jednym z tych miejsc jest Biblioteka, z której nie chciało się wychodzić; kolejnym - magicznym i zjawiskowym Cafe Mania, kawiarnia polecona nam przez panią Agnieszkę. Miejsce z duszą, o czym się przekonaliśmy (ja, mój mąż i Michał), gdy tylko przekroczyliśmy próg tego z pozoru zwykłego budynku. Podobne zauroczenie przeżyłam dotąd w trzech kawiarniach - nałęczowskiej "Ewelinie", w Herbaciarni "U Dziwisza" w Kazimierzu Dolnym i w poznańskim "Gołębniku". Od pierwszej herbaty wypitej w Cafe Manii, ta przytulna i klimatyczna kawiarenka wpisała się w moją pamięć i listę miejsc wartych polecenia, nie tylko ze względu na wyśmienite ciasta, ale właśnie na tę duszę, którą wyraźnie tam poczułam. 

Choć pogoda nie sprzyjała zwiedzaniu, udało nam się przyjrzeć z bliska skrawkowi miasteczka i Rynkowi, na którym w honorowym miejscu stoi pomnik św. Jana Pawła II. Na tym Rynku, w jednej z kamieniczek dostrzegłam okno, w którym oczami wyobraźni zobaczyłam kogoś, o kim być może kiedyś napiszę... 

Oborniki to takie miejsce na mapie, do którego warto zajrzeć choćby po to, aby spróbować i wypić różaną herbatę z konfiturą w Cafe Manii. 

Wieczór przy herbacie z konfiturą

Wróciliśmy tam na poranną kawę i ciacho!

Wnętrze z duszą

Cafe Mania, kawiarnia w Obornikach

Naprawdę warto tu zajrzeć! 

Ostatnim przystankiem w Wielkopolsce był maleńki Ryczywół, w którym spotkanie również poprowadził Michał Fijałkowski, i gdzie zachwyciła mnie dziewczyna z pięknymi marzeniami, o romantycznym imieniu Marianna. Czytelnicy w Ryczywole nie zawiedli i przybyli na to wieczorne, piątkowe spotkanie z ciekawością i dużym otwarciem na mnie i na to,  z czym do nich przyjechałam. W łagodną ciszę zasłuchania wkomponowała się ciekawska mucha, która wpadła do sali czytelni bez zaproszenia, wtrącając swoje trzy grosze, jakby chciała podjąć dyskusję na temat, który ją zainteresował. A tych tematów trochę poruszyliśmy, wędrując po ludzkim sercu wypełnionym uczuciami, spotykając po drodze Samotność, mówiąc o odwadze wychodzenia do człowieka; nadziei, którą można odnaleźć tylko wśród ludzi, i marzeniach, w które warto wierzyć, bo ta wiara daje moc do ich spełniania. W późny majowy wieczór maleńki Ryczywół stał się miejscem przystanku dla zmęczonych kończącym się tygodniem mieszkańców, i wsłuchania w niewypowiedziane myśli, ukryte pragnienia, oraz przypomnieniem o wielkiej godności kobiety i jej wartości, z której często nie zdaje sobie sprawy. 

Dodatkowo swoją serdeczność wniosła jeszcze do spotkania pani Aldona Janc, której składam moje podziękowania za możliwość poznania Ryczywołu i jego mieszkańców i za przygotowanie tego spotkania, z którego wywiozłam dobre wspomnienia. 

Spotkanie w Ryczywole

To zakochane spojrzenie skierowane jest do mojego męża:)  

Nasza gospodyni, przemiła pani Aldona Janc

Czułam wielką życzliwość Czytelników w Ryczywole

Moje wierne pióro podróżuje ze mną, podobnie jak mój mąż:) 

Gostyń, Oborniki, Ryczywół - cudowne, ciepłe miejsca mojego majowego przystanku w Wielkopolsce, który wypadł w Tygodniu Bibliotek, dając mi możliwość poznania nowych miejsc, spotkania nieprzeciętnych ludzi i uświadomienia sobie, jak wielkie bogactwo ludzkiej wrażliwości poukrywane jest w niepozornych miasteczkach i wioskach, oraz za drzwiami bibliotek, którym z serca dziękuję za to, że się dla mnie otwierają.

Monika A. Oleksa