I Ty tworzysz tę historię...

Fot. Marcin Piotr Oleksa 

Witaj i usiądź wygodnie. Tak miło Cię widzieć! Bez względu na to, czy zaglądasz tu regularnie, wpadasz sporadycznie, czy też może jesteś tu po raz pierwszy, zawsze witam Cię z ciepłem czekających tu na Ciebie słów, i z radością. Dobrze, że jesteś! 

Podaruj sobie tę chwilę zatrzymania, którą dziś chciałabym Cię szczególnie otulić. I dzisiaj szczególnie chciałabym Ci podziękować za to, że tu wracasz, i że ponad 300 000 wyświetleń tej strony, która dla mnie stała się miejscem spotkania z Tobą, jest dowodem na to, że dobrze się tutaj czujesz, i że to miejsce jest dla Ciebie równie magiczne, jak dla mnie. 

Magia liter i magia chwili, w której możemy się spotkać, pomimo dzielącej nas odległości. Mój azyl, w którym odpoczywam, chroniąc się właśnie tutaj przed pośpiechem życia, który nieustannie pcha do przodu, nie dając możliwości na rozejrzenie się na boki, czy zwykłe przystanięcie. Działając mu na przekór, odrywam kawałki czasu, zachowując je od zapomnienia i przekuwając w słowa, z którymi wychodzę naprzeciw Ciebie. Z uśmiechem, ciepłem i życzliwością. A dzięki tym trzystu tysiącom wyświetleń strony wiem, że Ty przyjmujesz to ciepło i wracasz po nie, gdy zmarznie Ci serce. Dzięki Tobie i Twojej - nawet milczącej, obecności tutaj, wciąż uczę się życia i ludzi, odkrywając niby oczywiste, a jednak zapomniane prawdy, spotykając na tej drodze ludzi, za których dziękuję, bo każdy, przy kim przystanęłam, wniósł do mojego życia coś bezcennego. Zachowując te bezcenne dary, dzielę się z Tobą dobrem, które dzięki nim odnajduję w sobie. Wierzę, że Ty - przyjmując je, przekażesz to dalej, dzięki czemu i Ty i ja będziemy mieli swój niewielki, ale bezcenny wkład w to, aby te miejsca, w które zostajemy posłani, stawały się lepszymi. Bowiem wbrew pozorom, naprawdę mamy wpływ na to, co dzieje się wokół nas. 

Na filiżankę kawy ze mną zapraszam Cię codziennie... 

Gdy rozpoczynałam moje spotkanie z Tobą zapraszając Cię do Magii Liter, jedna z moich uczennic, dziś już żona i mama, zadała mi pytanie: "Skąd pani znajduje na to czas?". Do dziś nie potrafię na nie odpowiedzieć, bo właśnie czasu brakuje mi najbardziej. Wciąż gdzieś pędzę i pomimo tego, że nie noszę zegarka, bo go nie posiadam, wciąż zerkam na godzinę, aby być na czas tam, gdzie mnie oczekują. Każdy mój dzień  jest zaplanowany i wypełniony po brzegi, ale paradoksalnie - im więcej mam zajęć, tym więcej jestem w stanie zrobić. Lenistwo mi nie służy, rozleniwia mnie zupełnie i kiedy zaczynam mieć za dużo wolnego czasu, godziny przeciekają mi przez palce. Dlatego kocham tę moją codzienność, w której wciąż coś się dzieje, bo praca, którą ponad dwadzieścia lat temu wybrałam jako swój sposób na życie, nie daje możliwości nudy, poprzez różnorodność powierzonych mojemu językowemu prowadzeniu dzieci i młodzieży; poprzez spotkania z dorosłymi, których codzienność w jakiś sposób mnie ubogaca; i w końcu poprzez nieustanne doskonalenie siebie, aby w tym co robię, być jeszcze lepszą. 

W tym aktywnym biegu zatrzymuje mnie właśnie mój blog, moja Magia liter i czar słów, dając mi czas na przystanięcie, zaczerpnięcie głębszego oddechu i podzielenie się z Tobą tym, co mi zagrało w duszy. Mój czas na spotkanie z Tobą, właśnie tutaj. Dziś i jutro. I pojutrze, bo ten blog stał się dla mnie osobistą terapią na wszelkie zło tego świata, na które nigdy nie odpowiadam złem, ale staram się mnożyć dobro, bo wierzę w jego moc. 

Dziękuję za to, że tu jesteś! Dziękuję za to, że jesteś częścią tego miejsca, i że wspólnie ze mną tworzysz tę historię... 

Monika A. Oleksa 

Historię życiem pisaną...