Wakacyjny konkurs :)

Fot. Michał Oleksa 

Bez względu na to ile mamy lat, letnie miesiące zawsze mają dla każdego z nas niepowtarzalny smak. Zza pootwieranych na oścież okien dolatują kuszące zapachy owocowych ciast, na naszych stołach wszechobecne są sezonowe owoce i warzywa, długie jasne dni wywabiają nas na spacery, a lipcowe i sierpniowe noce sprzyjają długim i ważnym rozmowom oraz bliskości. Lato. 
Każdy z nas ma swoje wspomnienia wpisane gdzieś głęboko w pamięci, poukładane w szkatułce niezapomnienia, zachowane na pochmurne życiowe dni. Każdy z nas również zapamiętał szczególnie to jedno lato, które było wyjątkowe; być może coś nieodwracalnie w życiu zmieniło, ubarwiło dni, przyniosło miłość, obdarowało trwałą przyjaźnią, pozostało w pamięci na zawsze. 

Podziel się ze mną tym jednym latem, napisz o nim w komentarzu, lub w mailu na adres: monicao.jesienna@gmail.com. Ubierz słowa we wspomnienia lub w opowiadanie. Najciekawsze, za zgodą autora, opublikuję na swoim blogu. Być może, w przyszłym roku powstanie z nich zbiór o tym jednym lecie...? 

Nagrodą w konkursie są książki WYDAWNICTWA FILIA: 

"To jedno lato" Doroty Milli
"Czereśnie zawsze muszą być dwie" Magdaleny Witkiewicz
"Spacer nad rzeką" Moniki A. Oleksa (z imienną dedykacją autorki :D)

Miło będzie, jeśli polubisz: 

Czas trwania konkursu: 09.08 - 23.08. 2017 (do północy)

Chwytaj sierpniowe dni lata i wygraj książkę, bo przecież "Kto czyta - żyje wielokrotnie, kto zaś z książkami obcować nie chce, na jeden żywot jest skazany." J. Czechowicz

Fot. Michał Oleksa 
Fot. Michał Oleksa 


Komentarze

  1. Anonimowy15 sierpnia 2017 07:31

    "To jedno lato" spędzam głòwnie w ogrodzie przed domem. Jadłam czereśnie, ktòre zawsze muszą być dwie...z mojego drzewa oczywiście. Niedaleko mnie płynie Odra. Piękna rzeka więc "Spacer nad rzeką" też umila mi czas. Czasem widać barki, spływy kajakowe. I ta cisza...codziennie chodzimy z moją còrką (11 miesięcy) na spacery, przyglądamy się roślinkom, owadom, robaczkom...wszystko jest interesujące...a kiedy pogoda nie dopisuje...czytamy. I tylko trochę zal, ze lato się kończy....dlaczego to właśnie lato jest dla mnie wyjątkowe? Ponieważ jest to pierwsze lato spędzone z moim dzieckiem, ktore 30 sierpnia skończy roczek...
    Pozdrawuam
    Anna Bednarek Zawisza

    OdpowiedzUsuń
  2. Edyta Ch.23 sierpnia 2017 14:05

    Z przyjemnością wezmę udział :) Z natłoku wspomnień wybrałam to jedno i zaraz o nim opowiem poprzez wiadomość mailową :) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nowa Opowieść O Dwunastu Miesiącach: Luty

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty nie mógł się zdecydować, czy bliżej mu do Zimy czy do Wiosny. Był taki w pół kroku. Pół kroku po i pół kroku przed, gdzieś między pozimiem a przedwiośniem. Należał do miesięcy zimowych i starał się wywiązywać z zimowych obietnic. Od czasu do czasu sypnął śniegiem, zmroził lodowatym powietrzem, ale częściej niż Styczeń rozmawiał ze słońcem, starając się przekonać je, by dłużej poogrzewało przemarzniętą ziemię, dając ludziom sygnał, że Wiosna jest już w drodze.  Fot. Marcin Piotr Oleksa  Luty był marzycielem. Był inny od wszystkich miesięcy roku. Najkrótszy i taki niby zimowy, ale już zapowiadający przemianę, wybudzenie i wiosenne ocieplenie. Zazdrościł Marcowi przywileju wprowadzania Wiosny. Luty też chciał budzić uśpioną przyrodę, sprowadzać z dalekich krajów czaple, żurawie i bociany, oswajać nieśmiałe krokusy i składać na policzkach ludzi słoneczne pocałunki. Nie chciał, by kojarzono go z przeciągającym się oczekiwaniem, zimnem które już
Czytaj więcej

Podaj dalej

Obraz
"Jeden z najgłębszych sekretów życia polega na tym, że tylko to wszystko, co robimy dla innych jest tym, co naprawdę warto robić." Lewis Carroll   Fot. Marcin Oleksa   Kilka dni temu, spacerując ze swoim Pieszczochem, spotkałam sąsiadkę. Wymieniłyśmy ciepłe pozdrowienia i uśmiechy ( bo przecież to nie boli - pamiętacie post o życzliwości?) ; ja przystanęłam, moja sąsiadka również. Porozmawiałyśmy o życiu i jego ważnych i nieważnych codziennościach. Miłe spotkanie ludzi, którzy chcą się wymienić swoim ciepłem. W tej krótkiej chwili zatrzymania i serdeczności świat uśmiechnął się do nas swoją piękną jesienią, a ja poczułam, że muszę się tym ciepłem podzielić i podać go dalej. A wystarczył tylko jeden serdeczny uśmiech mojej sąsiadki... Uśmiech, dobre słowo, serdeczność; coś, co bezinteresownie dostajemy od drugiego człowieka - nie powinniśmy tego zostawiać dla siebie, tylko przekazywać dalej. Jestem marzycielką, wiem, ale pomyślcie, o ile świat byłby piękniejszy,
Czytaj więcej

Magia zimowego wieczoru

Obraz
Fot. Marcin Piotr Oleksa  Witaj! Tak miło Cię tu spotkać i razem z Tobą zakończyć ten wieczór, bez pośpiechu i bez krążących nad głową jak czarne wrony myśli o dniu jutrzejszym, który wraz z początkiem nowego tygodnia, przyniesie stos nowych lub tych samych obowiązków i postawi przed Tobą i przede mną zadania, często zbyt trudne do rozwiązania w pojedynkę. Tak dobrze mi usiąść razem z Tobą, bez względu na to, gdzie w tym momencie jesteś, i w chwili wieczornego wyciszenia po prostu odpocząć, pozwalając myślom wyciszyć się, uspokoić, przygotować do dobrego snu... A jeśli tymi słowami zaczynasz swój poniedziałek, pomyśl, że nie jesteś z tym wszystkim co przed Tobą, sama ani sam. Jeśli zajrzysz tu przed rozpoczęciem rozpędzonego tygodnia, wynieś stąd, proszę, odrobinę spokoju przed wejściem w niespokojną codzienność i świadomość, że myślę o Tobie ciepło. I dziękuję Ci za to, że tu jesteś. Zimno? Na ten chłód na dworze zaparzę herbaty, takiej jaką lubię najbardziej i jaką sama się o
Czytaj więcej