Literacki Lublin: Spotkanie autorskie w Filii nr 28 MBP w Lublinie

Fot. Marcin Piotr Oleksa

Drobiazgi. Chwile wyrwane codzienności; odświętne, inne od wszystkich, toczących się utartym rytmem. Chwile magiczne i schowane głęboko w sercu na dni, kiedy zimno na dobre rozgości się na świecie, a wraz z nim przyjdzie przygnębienie. Chwile, które łączą, pozostawiają wspomnienia, i za którymi się tęskni, bo przyniosły coś dobrego. Ogrzały ludzkim ciepłem i serdecznością, którą wymieniliśmy 28 października na spotkaniu autorskim w mojej osiedlowej bibliotece, Filii nr 28 MBP w Lublinie. 

O piękny, jesienny wystrój i urzekający, pogodny nastrój zadbały jak zawsze:) cudowne panie, pracujące w tutejszej bibliotece - pani Beata, pani Iwona, pani Magda i pani Maria, pod opiekuńczymi skrzydłami pani kierownik Marii Poręby, której serdecznie dziękuję za zorganizowanie tak urokliwego spotkania już po raz kolejny. Aż chce się tutaj wracać, by na nowo spotkać się z ludźmi, wśród których tak dobrze się czuję, i którzy za każdym razem zaskakują mnie głębią swoich przemyśleń, ogromną sympatią i skupieniem, z jakim słuchają tego, co chcę przekazać w czasie spotkania, które dla mnie jest zawsze wielkim ubogaceniem. 

Moi najmilsi goście...

Bardzo lubię słuchać interpretacji moich książek w wykonaniu najukochańszej sąsiadki, Marysi

Samotność przyglądała nam się z zaciekawieniem...

Droga mojemu sercu Elżbietka przeniosła nas do Kazimierza 

Misie Gabrysi towarzyszą mi na każdym spotkaniu:) 

O Eulaliach obowiązkowo muszę wspomnieć:) 

Pomimo tego, że bohaterką tego popołudnia była Samotność, pięknie przystrojona w październikowe kolory i stojąca wśród nas, nieco na uboczu (chylę głowę przed inwencją pani Magdy, Beaty i Iwony!), nikt z osób które tam zajrzały i przysiadły na te prawie dwie wspólne godziny, nie czuł się osamotniony. 

Samotność stanęła nieco na uboczu...

... onieśmielona obecnością tak wielu ludzi...

Nie chcieliśmy, aby czuła się osamotniona

Tylu bliskich mi ludzi pojawiło się na spotkaniu, że brakuje słów, aby wyrazić wdzięczność

Moi mili goście, zasłuchani... 

... i włączeni w rozmowę

Ponownie, podobnie jak w Pożegnaniu z Afryką, wybrzmiały fragmenty przenoszące nas do Kazimierza Dolnego nad Wisłą i na lubelskie uliczki. Zadziwiające dla mnie , jako autora, jest to, że żaden z fragmentów, które zostały dotychczas przeczytane i wybrane przez moich Czytelników, nie powtórzył się. Ilu ludzi, tyle różnych refleksji i zdań, które w sposób szczególny  z jakiegoś powodu zapadły w ich sercach i pamięci. Lubię słuchać swojej książki w interpretacji Czytelników. Każdy z nich jest inny, każdy na co innego zwraca uwagę, a dzięki tej różnorodności, mogę się rozwijać, czerpiąc z niej i obserwując; zapamiętując i zapisując - najpierw w w sercu, a potem na kartkach moich powieści, bliskich ludziom, bo opowiadających o ludziach wyjątkowych, choć zwyczajnych, jak każdy z nas, noszący w sobie bogactwo, z którego nie zawsze do końca zdaje sobie sprawę.

Pani Magda przeczytała jeden z najbliższych mi fragmentów, wczuwając się w rolę

To dla mnie zawsze moment wzruszający

Najprzyjemniejsze chwile, tuż po części oficjalnej:) 

Mieć takie osoby wokół siebie - to skarb! I dar. 

Momenty, które bardzo lubię... 

Jestem wdzięczna każdemu z moich miłych gości, którzy przyszli w to wtorkowe popołudnie, aby pobyć ze mną - za obecność i zasłuchanie. Za ciekawe, wnikliwe pytania i ogromne wsparcie, które tutaj czuję, wśród tylu bliskich i serdecznych ludzi. Dziękuję za poświęcony czas i oderwanie od obowiązków (choćby za zostawienie trójki małych dzieci pod opieką babci, Ado :D); za uśmiech, wzruszenie i milczenie, gdy wybrzmiewały fragmenty książki. Dziękuję za to, że tylu z Państwa chciało być w to wtorkowe, kulturalne popołudnie razem ze mną i moimi książkami; za okruchy serca, które mi podarowaliście i za słowa, choćby takie, jakie usłyszałam od pani Lidii: "Pani naprawdę szanuje czytelnika. Dziękuję!". 

Filia nr 28 to moje miejsce, w którym czuję się jak wśród przyjaciół

Moje nieodłączne, bordowe pióro

... i dedykacje od serca - dla serca

W moim Lublinie mam dwie bliskie sercu biblioteki - jedna to moja osiedlowa, tuż naprzeciwko moich okien, Filia nr 28; i ta druga, do której wchodzę i czuję się jak w przytulnym pokoju przyjaciół, do którego aż chce się wracać, Filia nr 31 przy ul. Nałkowskich. Pani Marii Porębie i Agnieszce Pawlak - Dziaduch udało się stworzyć magiczne miejsca z duszą, które przyciągają. Nic dziwnego, że drzwi obu bibliotek są szeroko otwarte dla Czytelników, podobnie jak ciepłe wnętrza, które zapraszają swoją atmosferą. Po prostu chce się tutaj być, a to jest wyłącznie zasługa gospodarzy i pracowników obu bibliotek, którym składam głęboki ukłon szacunku za pracę, w którą wszystkie panie wkładają swoje serce, robiąc to najlepiej jak potrafią, i którym dziękuję za to, że im się chce zostawać po godzinach i zrobić coś więcej niż wymagane minimum. 

Pani Maria Poręba, kierownik Filii nr 28

Zespół Filii nr 28 i autorki wtorkowego spotkania i jesiennego wystroju 

Październik pożegnał się z ociąganiem, pozostawiając po sobie piękne wspomnienia spotkań, do których będę wracać pamięcią przez wszystkie chłodne, zimowe dni, gdy zatęsknię za obecnością ludzi, mających w sobie tyle piękna i serca, za które serdecznie DZIĘKUJĘ! 

Monika A. Oleksa