Majowa dziewczyna

Maj - rozpachniony, rozśpiewany świergotaniem ptaków i nabrzmiały soczystością zieleni, która pojawia się z dnia na dzień i rośnie na naszych oczach. Maj, z jego brzęczeniem owadów w kielichach kwiatów, kumkaniem żab nocą i zapachem maciejki, przywołującym wspomnienia z dzieciństwa. Maj, obdarowujący nas swoim odurzeniem, wiosenną radością i nadzieją. Miesiąc matur i zakochanych. Miesiąc, który czci wszystkie matki i pięknem kwiatów dziękuje im za trud wychowania i miłość, którą każda z nich obdarowuje swoje dziecko. Maj, trochę kapryśny, trochę deszczowy, ale niezwykły i jako jedyny miesiąc w roku, pachnący konwaliami. 

Cieszę się, że jesteś dziś ze mną. To dla mnie odświętny dzień. Dzień moich imienin, w którym chciałabym Cię serdecznie ugościć. Przysiądziesz ze mną na chwilę? Przestańmy się dziś spieszyć i myśleć o troskach, które przyniesie nowy tydzień. Zatrzymajmy tę majową chwilę, z jej jedynym takim zapachem konwalii i zachwyćmy się tym, co tego ranka dostaliśmy w prezencie. Nowym dniem, przynoszącym obietnicę wiosny z całą jej potęgą i kolorami; i dość śmiałymi promieniami słońca, które wyjrzało po wczorajszym, zapłakanym i zimnym dniu. Może czyjś uśmiech rozświetlił i ocieplił to chłodne przedpołudnie, a czyjeś słowo ogrzało i sprawiło, że na niebie pojawiła się wielobarwna tęcza? A może świadomość czyjejś obecności dała siłę do podjęcia kolejnych zadań i wyzwań, jakie stawia przed nami życie? Mnie ten dzień, oprócz uśmiechów i ciepła najbliższych oraz serdeczności słów, które dziś usłyszałam, przyniósł także świadomość Twojej obecności, za którą z całego serca Ci dziękuję! Upieczony przeze mnie sernik pod pierzynką dzielę równo na kawałki, a tuż obok porcelanowego talerzyka stawiam filiżankę z kawą, którą dziś chciałabym wypić w Twoim towarzystwie. Na oddzielnym talerzu w czerwone róże rozłożyłam moją radość z naszego tutaj spotkania; serdeczność, którą chcę Cię obdarować i życzliwość, w której są tylko dobre słowa. Moje dla Ciebie. Ułożone w bukiet jak wiosenne tulipany. Dobrze, że jesteś! Bez względu na to gdzie jesteś i jaki lub jaka jesteś. Ja dziękuję za to, że jesteś. W tym miejscu, w moim życiu, w życiu drugiego człowieka, który Cię potrzebuje. Gdzieś blisko lub zupełnie daleko, ale jesteś i za to dziękuję. Chciałabym podarować Ci kawałek tęczy, która pojawiła się na moim niebie, przynosząc nadzieję i obietnicę. Każdy z nas potrzebuje w życiu tej nadziei, dlatego chciałabym, abyś uczył się jej nie przeoczyć, bo tak łatwo przejść obok niej obojętnie... Chciałabym również wraz z tym kawałkiem tęczy obdarować Cię radością spotkania z drugim człowiekiem; spotkania niekoniecznie wirtualnego, ale realnego; bliskiego; takiego, gdzie można się przejrzeć w czyichś oczach i wymienić słowa, które staną się rozmową. Jedno takie spotkanie jest w stanie naładować tak potężną dawką dobrej energii (za którą dziękuję Wam Drogie Przyjaciółki, Kasiu i Agnieszko!), że rozpalone w nas ciepło emanuje na innych ludzi, a my aż chcemy się nim dzielić. Właśnie z Tobą chciałabym podzielić się takim ciepłem i zapachem konwalii, które stoją na moim biurku. Są takie delikatne, z maleńkimi białymi kielichami, a pomimo tej delikatności i filigranowości ich zapach jest tak intensywny, że każdy kto pochyla się nad nimi czuje się nim otulony. 

Ja otulam Cię dzisiaj słowem, w którym chcę zatrzymać chwilę. Właśnie tę, popołudniową lub wieczorną; leniwą spokojem niedzieli i odświętną jej wyjątkowością. Wiem, że życie może się składać z wielu takich chwil; musimy się tylko nauczyć je dostrzegać i przystawać przy nich, bo są ulotne i nie powtórzą się dokładnie w takiej postaci. Jeśli więc w Twoim życiu dzieje się coś dobrego, uchwyć tę chwilę, doceń ją i naucz się nią cieszyć; a potem wracaj do niej pamięcią jak do dobrych wspomnień, które nas umacniają. 

Życzę Ci wielu takich chwil i dobrego tygodnia, bogatego w maj z całym jego pięknem:) 

Majowa dziewczyna - Monika A. Oleksa 

Fot. Marcin Oleksa

  

Agnieszce, która pojawiła się w moim życiu wraz z kasztanami:) dziękuję za pamięć i niesamowity podarunek, w którym wiosna i jesień weszły do mojego domu ramię w ramię:) Agnieszko, przytulam Cię mocno!  

Jedna z takich dobrych chwil, które ukryłam w pamięci...

  

... i zachowałam w sercu.

Basi dziękuję za wronę szarą i za to, że pamięta o tej mojej do tego ptaszyska słabości:) I za to, że któregoś dnia po prostu zapragnęła się ze mną spotkać w realnym świecie i obdarowała mnie swoją Przyjaźnią.   

Chwila, w której chciałabym Cię zatrzymać choć na kilka minut...